Z wielkim smutkiem przyjąłem wiadomość, że wczoraj zmarł w wyniku (tu podać przyczynę śmierci) nasz (funkcja: uczeń, uczennica, pracownik, nauczyciel itp.), (imię i nazwisko). Zdaję sobie sprawę, że wielu z Was jest przykro i macie różne pytania dotyczące śmierci (imię i nazwisko). Właśnie tu, podczas tego spotkania, jest czas na rozmowę. Postaram się odpowiedzieć na wszelkie pytania, powiedzieć Wam wszystko, co wiem.
W takich trudnych sytuacjach naturalne jest, że część z Was będzie odczuwać różne uczucia, takie jak smutek, złość czy niedowierzanie. Czasem pojawiają się też łzy (…).
Jeśli czujesz, że potrzebujesz porozmawiać z kimś indywidualnie, to właśnie teraz, w swoich gabinetach są dostępne pani psycholog i pani pedagog. Można do nich pójść teraz, wystarczy, że powiesz mi w trakcie trwania lekcji, że wychodzisz. Będzie także czekać na Was codziennie do godziny 16.00. Ustaliliśmy, że w najbliższym czasie nauczyciele mogą zwolnić ze swojej lekcji każdego ucznia, który będzie chciał skorzystać z indywidualnej rozmowy z psychologiem czy pedagogiem.
Teraz możemy podzielić się tym, co czujecie lub jakie macie pytania. O czym teraz myślicie? Co chcielibyście powiedzieć?
(Zachęć uczniów do rozmowy. Możesz także zapytać, jakie są ich doświadczenia związane z umieraniem i śmiercią. Jeśli wyczujesz, że temat został wyczerpany lub uczniowie nie podejmują rozmowy, zaproponuj cichą indywidualną pracę do końca trwania lekcji).